اکثر مردم تغذیه را فقط غذا میدانند و فکر میکنند همین که یک غذایی داره وارد بدنشان میشه این را میشه تغذیه دونست و هیچ عامل دیگه ای دخیل نیست ، برای همین وقتی میپرسی روال زندگیتون چطوره / گفته میشه که من روغنم را تغییر دادم . این را نمیخورم ، فست فود نم خورم و خیلی چیز های ریز و اساسی تری از قلم افتاده که تو این قسمت باهاش آشنا میشیم .
اگر تغذیه را دو تا عامل بدانیم :
1. خوراکی و 2. گوارش
خیلی از مسائل ما حل میشه ، اگر در عامل گوارش مشکلی رخ بده ، بدن هرگز قادر به تغذیه کامل نخواهد بود و اگر میخواهیم تغذیه مون به صورت کامل در بدن ما هضم و جذب بشه باید در درجه اول گوارش را اصلاح کنیم ، همانطور که در طبیعت حیوانات غذاشان را طوری انتخاب می کنندکه به طولانی تر شدن عمرشان کمک بکنه ؛ اما انسان ها هم یک سری ابزار برای ارزیابی و تشخیص غذاهای مناسب داریم . ولی خوب ممکن نسبت بهش بی توجه شده باشیم.
در این بخش با چند تا از گزینشگر های غذایی آشنا میشیم :
چشم:
ابزاری برای ارزیابی غذاست که به سلامتی ما کمک میکند ، معمولا دنبال خوراکی های رنگی ، رسیده و تازه می گرده و از خوراکی های زشت ، چروک ، فاسد و کهنه پرهیز میکنه . این ارزیابی غذا خودش یک نعمته که بدن با کمک چشم به شکل عجیبی از بیماری ها دوری میکنه .
اما متاسفانه امروزه از این ابزار داره سوء استفاده میشه ، پس از این به بعد باید هوشیار باشیم ، که خوراکی ها را فقط با ملاک رنگ و لعاب انتخاب نکنیم .
حس بویایی:
ما تمایل داریم به سمت غذاهای خوشبو بریم ، چون که اشتهامون را از طریق ترشح بزاق تحریک میکنه ، در مقابل ، نسبت به بوهای نا خوشایند هم واکنش نشان میدیم و دنبال چیزی میریم که بوی بهتری داشته باشد ، اما مسئله مهم اینه که ما الان حس بویایی مون به نسبت قبل خیلی قوی نیست و خیلی کار نمیکنه . و این هم به خاطر اخلاط کثیف مغز و گرفتگی مجاری سینوسیمون است .
برای همین توی بیماری مثل کرونا ما انفیه را تجویز میکنیم و انفیه با عطسه زیاد میاد سمومی که توی مغز و مجاری سینوسی هست را تخلیه میکند و همین باعث میشه حس بویایی شخص برمیگرده.
انفیه به همه توصیه میکنم چون : 1. مجاری سینوسی و عفونت ها را تخلیه میکند ، 2. از انواع تومور جلوگیری میکند ، 3. حس بویایی را تقویت میکند
هر چند وقت یکبار حتی ماهی یکبار ، انفیه انجام بدید ، وقتی حس بویایی تقویت میشه ، بهتر میتونیم غذاها را هم تفکیک کنیم و متوجه بو های غیر طبیعی می شویم ، یعنی مثلا اینکه غذایی که الان داریم میخوریم یک غذای کامل نیست ، مرغی که داریم میخوریم بو میده ، گوشتی که داریم میخوریم بو میده و این بو طبیعی نیست ، برای همین روی حس بویایی تاکید داریم و اگر شخصی حس بویاییش را از دست داده ، کسایی که شامه ی تیزی دارند از غذاهایی که بوی نامطبوعی دارند خودداری می کنند ، این حس در بچه ها قوی تره ، اگر خودتون شامه تیزی دارین و یک سری چیزا رو نمیخورین بدونید که بدنتون پذیرای این نیست .
لامسه:
دست ، لب ، دندان و زبان همشون کمک میکنند سردی و گرمی و در واقع جنس اون غذا را ما لمس بکنیم ، علت بسیاری از بیماری های معده ای و روده ای اینه که حس تعیین درجه حرارت در ما کند شده مثلا یک سری نوشیدنی خیلی سردی و خیلی یخ یا خیلی گرم را میخوریم ، همین موارد خودشون باعث بروز یک سری بیماری میشه ؛ مثلا کسانی که غذاها یا نوشیدنی های سرد و یخ زیادی را میخورند درگیر التهاب التهاب معده میشن.
حس چشایی:
کیفیت هایی مثل شیرینی ، تلخی ، شوری در حس چشایی قابل شناسایی است و آخرین مرحله آزمایشی غذا به حساب می آید و به ما میگه که ما غذا بخوریم یا نخوریم ، کسانی که سیگاری ،الکلی ، افراد پرخور که غذاهای سنگین می خورند و افرادی که خوراکی هایی مثل روغن چرب و ژله میخورن ؛ حس چشایی ضعیف تری دارند .
بدن بسیار هوشمند است . همین که در لحظه شما هوس چیزی را میکنید نشون میده که بدنتون به صورت هوشیارانه طلب شیرینی ، تلخی ، شوری و ترشی میکنه و طبق مزاجی که داریم داره یک سری مواد را درخواست میده و میخواهد وارد بدن بشه تا تعادل مزاج صورت بگیره .
بعضی وقت ها هم خلافش اتفاق می افتد ، در افرادی که تقریبا این حس هاشون را از دست دادن به صورت طبیعی دیگه سراغ غذاهای سالم نمیرن ، بیشتر میلشون به خوردن فست فود ، نوشابه و … هست .
